Osoby, które chcą wynająć dom lub mieszkanie, mogą spotkać się z różnymi typami umów zawieranych między właścicielem nieruchomości a przyszłym lokatorem. Jedną z zyskujących popularność form wynajmu jest najem okazjonalny. Wyjaśniamy, czym różni się on od tradycyjnego najmu oraz jakie korzyści może przynieść.

Formalności przy umowach najmu

Najem okazjonalny musi zostać zawarty na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. Umowa tradycyjna może zostać podpisana na czas nieoznaczony lub określony okres, również dłuższy od 10 lat. Wynajmujący ma również obowiązek zgłoszenia umowy najmu okazjonalnego do Urzędu Skarbowego w ciągu 14 dni od rozpoczęcia wynajmu. Przy standardowym wariancie nie ma takiego obowiązku, jednakże trzeba opłacić należny podatek w terminie do 20 dni od uzyskania przychodu.

Umowa najmu okazjonalnego wymaga również określonych załączników. Najemca musi podpisać oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji obowiązku opuszczenia lokalu. Dokument sporządzany jest przez notariusza, a żeby go uzyskać, konieczne jest wskazanie miejsca, do którego lokator będzie mógł się przeprowadzić po zakończeniu umowy. Najemcy muszą dołączyć również zgodę na zamieszkanie podpisaną przez właściciela innej nieruchomości mieszkalnej.

Umowa najmu a eksmisja

Przy tradycyjnej umowie najmu eksmisja nie jest możliwa, jeśli dotyczy kobiet w ciąży, dzieci wraz z opiekunami, osób niepełnosprawnych czy bezrobotnych, do czasu przyznania im lokalu socjalnego przez gminę. W praktyce oczekiwanie na taki przydział może trwać nawet kilka lat. Przy najmie okazjonalnym lokator sam wskazuje adres zastępczy, nie trzeba zatem czekać na lokal socjalny. Co więcej, procedura eksmisji jest znacznie szybsza, gdyż do jej rozpoczęcia wystarczy nadanie przez sąd klauzuli wykonalności sporządzonemu aktowi notarialnemu, co zajmuje jedynie kilka dni.